Amsterdam, 1 juli 2015 – Onderstaande mail is een reactie op de mail van Wil Kitslaar die hier te vinden is.
datum: 29 juni 2015 19:25
Ha Wil,
In november vorig jaar ben ik door Koen en Huib gevraagd in het bestuur van HCAW de technische zaken op me te nemen. In maart van dit jaar ben ik door Mimi Sluijter gevraagd om het Little League team te coachen en trainen op vrijdagavond. Beide vragen heb ik met “nee” beantwoord, en de reden hierachter is gelijk aan het antwoord op jouw vraag “Waarom zou je daar niet bij willen horen?”. Ik heb er geen tijd voor. Ik heb een verschrikkelijk drukke baan, vind zelf honkballen nog veel te leuk, en dat geldt ook voor een stukje (vreselijk woord) sociaal leven.
Ik ben me er terdege van bewust dat van alleen meningen de wereld niet gaat veranderen, daarom ben ik ook vorig jaar in beweging gekomen. Ik heb mensen gemobiliseerd, geïnformeerd en door middel van de enquête ze een mond gegeven die wat meer niveau en structuur had dan sommige berichten die via social media en andere wegen op het bondsbureau terecht zijn gekomen (al verschillen de meningen daarover). Ook daarna ben ik me op 9innings.nl en Facebook blijven inzetten voor een hogere opkomst bij bijeenkomsten waar ik zelf ook aan deelgenomen heb.
Ik geloof alleen niet in een oplossing waar de Hoofdklasse clubs niet bij betrokken zijn, en als ze wél betrokken zijn bij het zoeken naar een oplossing dan geloof ik niet dat wijzigingen in de regels hier onderdeel vanuit zullen maken.
Jouw Henry Ford quote deed me denken aan een eerdere quote van hem. “Als ik mensen had gevraagd wat ze wilde hebben, dan hadden ze gezegd snellere paarden”. Zo zie ik ook onze discussie. Met ‘jouw’ quote ben ik het dan eens. Prima als je de kleur van de auto wil veranderen, dat is voor mij de competitiestructuur, het beleid op talenten etc. Maar met ‘mijn’ quote ben ik het dan oneens. Je kunt de regels veranderen en de paarden inruilen voor een Formule 1 auto, maar sommige mensen willen gewoon paardrijden en niet in de herrie zitten van dat autorijden. Kortom, het doel heiligt niet altijd de middelen.
[….
In deze alinea wordt gerefereerd aan correspondentie met mensen die geen toestemming hebben gegeven voor publicatie.
….]
Het lijkt mij verstandig om tot die tijd […. september ….] geen dingen te veranderen, zeker niet controversiële dingen als regels. En al helemaal niet omdat dit recentelijk al mis is gegaan en er juist is afgesproken om dat niet te doen. Wat daar toen ook (en misschien wel vooral) is misgegaan is de communicatie. Dat lijkt nu wéér te gebeuren. De coach van Scimitars weet niets van een test of klok, gemiste kans? En weten de scheidsrechters dit al?
Dat was ‘m volgens mij. Op die akelige tie break na dan. Daarvoor geldt hetzelfde als voor op tijd spelen. Het voorstel voor 2 uur was dramatisch, voor 2,5 uur slecht, voor 3 uur zou het niet zo slim zijn, en voor 3,5 uur jammer. Niet méér dan jammer omdat het gewoon zelden voorkomt, zoals tijdens onze vrijdagavondwedstrijden. Vertaald naar de tie break vind ik gelijkspelen na 9 innings slecht, en na 12 innings vooral jammer, omdat dat dus zelden voorkomt. En bij ons komt het eigenlijk helemaal niet voor omdat onze wedstrijden niet gedomineerd worden door werpers, en als ze dat wel zijn, laten we zeggen de eerste zes of zeven innings, dan komen daarna de mindere goden aan bod. Een verschil is dan snel(ler) gemaakt. Nóg een reden om snel naar 12 clubs in de Hoofdklasse Hout te gaan die maar twee wedstrijden spelen, wedden dat je dan binnen de kortste keren die tie break kan afschaffen?
Zullen we de hele correspondentie maar op 9innings.nl gooien trouwens, of gaat je dat te ver?
groet,
Ronald