(Kijk hier voor een uitgebreide reactie op onderstaand artikel)
HCAW res-res – Tex Town Tigers op 27 juni 2015
Het aantal honk- en softballers daalt al jaren gestaag. In een aantal competities is de kritische grens reeds overschreden. Als in een competitie meer dan 75% van de wedstrijden met meer dan 10 punten verschil eindigen, kijk de uitslagen bij de KNBSB er maar op na, dan is dat niet leuk. Niet voor de winnaars en niet voor de verliezers. Belangrijkste oorzaak: te weinig leden om teams samen te stellen die min of meer van hetzelfde niveau zijn. Zelfs in de Hoofdklasse honkbal en de Golden League softbal zijn de krachtsverhoudingen zeer scheef. Een paar teams zetten de toon en winnen alles van de onderste 4 of 6 ploegen.
Wat is de oorzaak van het ledenverlies? Via enquetes, vele interviews, en gesprekken met betrokkene komen een paar oorzaken naar voren.
Zo komen naar voren:
1. de sporten honkbal en softbal zijn ontoegankelijk, moeilijk, lastig
2. het spel is traag
3. wedstrijden duren te lang
Dit zijn natuurlijk niet alle redenen en de genoemde redenen gelden niet voor iedereen.
Tijd voor wat veldonderzoek.
Zaterdag 27 juni 2015, het is mooi weer en de nummers 1 en 2 uit de 1e klasse B honkbal gaan strijden om de voorlopig eerste plaats.
Ik heb me voorgenomen om heel precies naar de wedstrijd te kijken en speciaal aandacht te hebben voor : duurt het nu echt zo lang en is het spel echt zo traag?
Meten is weten dus eerst maar wat cijfers. Gedurende 5 innings tot op de seconde nauwkeurig de wisseltijd tussen de innings geklokt.
HCAW reserve/reserves hadden gemiddeld 1 minuut en 52 seconden nodig en
TTT deed er gemiddeld 2 minuten en 23 seconden over.
TTT vroeg 2 keer een time-out aan, 35 seconden overlegden pitcher en catcher en 1 minuut 35 had de coach van TT nodig om zijn pitcher te “motiveren” De tijd die de coach nam stoorde minder dan het feit dat hij niet uniform gekleed was.
Geen schokkende cijfers, maar toch langer dan de KNBSB graag ziet. Het streven is erop gericht om de wisseltijd maximaal 1:30 te laten zijn. Zeer binnenkort start een experiment met een grote veldklok die gaat lopen bij de wedstrijden van Scimitars.
Wie veroorzaakt de lange wisseltijd? Bij HCAW-TTT was dat overduidelijk de scheidsrechter! Terwijl de teams al klaar stonden, HCAW vaak al binnen 60 seconden, was de scheidsrechter nog druk met van alles, maar niet met de start van de inning. Met name voor de werpers van HCAW, die opvallend, altijd als eerste van het hele team hun positie in namen, moet het frusterend zijn om nog maar een paar ballen te gooien omdat de scheidsrechter geen aanstalten maakt.
Ook viel op dat vrijwel alle spelers wandelend het veld in en uit gaan. Slechts een enkeling hanteert het principe “hustle in and hustle out”.
Wat zou er gebeuren als we bijvoorbeeld middels een klok de druk op de wisseltijd vergroten? Zouden spelers sneller gaan lopen of gooien ze een balletje minder? Zou vervolgens snel wisselen invloed hebben op de rest van het spel? Zou het spel als geheel een tandje sneller gespeeld worden? Vragen, vragen, we weten het antwoord niet. Testen in de praktijk lijkt mij de beste manier.
Als de wisseltijd in de genoemde wedstrijd maximaal 1:30 zou zijn geweest dan zou de wedstrijd tenminste 11 minuten korter hebben geduurd. Als sneller wisselen ook effect heeft op sneller spelen dan kunnen deze 11 minuten wellicht oplopen tot 20 minuten of meer.
Op de totale tijd die aan deze wedstrijd besteed is door de spelers (pre game 90 minuten, wedstrijd 160 minuten) van ruim 4 uur is 11 minuten tijdwinst nog geen 5%.
Dat zal niet genoeg zijn om een van de “azen” van het team, Jeroen Hubert, ook in 2016 weer op de heuvel te zien. Het gerucht op de tribune gaat dat Jeroen aan zijn laatste seizoen bezig is. Het zou jammer zijn deze coryfee te moeten missen. Dus Jeroen, denk er nog eens over en stel de criteria op om toch een vervolg te kunnen geven aan de sport die je zo graag beoefent. Ik weet zeker dat je teamgenoten met plezier aan de invulling van jouw criteria mee zullen werken.
Vond ik het een leuke wedstrijd? Ondanks een aantal fraaie honkslagen en veldacties en ondanks een spannend scoreverloop vond ik het “ la la”, weinig pit en gedrevenheid. Wat ronduit storend was bij deze belangrijke wedstrijd in de hoogste klasse wedstrijdsport, dat een prachtig scorebord geen enkele informatie verschaft. Ik was niet de enige op de tribune die daar teleurgesteld door was. Volgende keer beter, heren.
Wil Kitslaar