Amsterdam, 13 augustus 2021 – Iets meer dan een week geleden sijpelde er berichten door over spelers die gedwongen afscheid moeten nemen van het Nederlands team. Daar bovenop kwam vorige week donderdag het verzoek van de KNBSB aan de clubs in de Hoofdklasse om in de beslissende fase van de competitie spelers af te staan voor het Nederlands team onder 23.
Het lijken misschien twee totaal verschillende mededelingen, maar het maakt in beide gevallen duidelijk hoe de KNBSB, ‘onze’ bond, tegen honkbal in Nederland aankijkt, en dan met name de Hoofdklasse. De minachting spat er vanaf.
Dat die berichten allemaal via via tot mij komen en er tot op heden nog nergens officieel over gecommuniceerd is is inmiddels ook illustratief voor de ivoren toren in Nieuwegein. Het gebrek aan communicatie vanuit de KNBSB over het gedwongen afscheid van de zes spelers is echt bond-onwaardig. ‘Honkbal stelt niets voor in Nederland’ is inmiddels een veelgehoorde mening. Als je als bond dit soort berichten niet eens zelf naar buiten brengt en uitlegt stem je daar niet alleen impliciet mee in, maar draag je zelf in grote mate bij aan dat beeld.
Dus eerst voor iedereen die geen idee heeft waar ik het over heb: Anderhalve week geleden hebben zes spelers van het Nederlands team te horen gekregen dat ze niet meer, nooit meer, zullen worden opgeroepen voor het Nederlands team. Dit zijn veteranen Rob Cordemans en Diegomar Markwell, maar ook Stijn van der Meer, Randolph Oduber, Dubley Leonora en Gilmer Lampe zouden voorgoed bedankt zijn voor hun diensten voor Oranje.
Cordemans en Markwell zijn inmiddels de veertig gepasseerd en als ze zelf al niet bij deze beslissing betrokken zijn geweest dan zullen ze hoogst waarschijnlijk toch al niet veel hoop of ambities hebben gehad voor de World Baseball Classic van 2023, het eerst volgende grote toernooi waar Nederland al voor geplaatst is. Al kan ik me óók goed voorstellen dat ze het vreemd vinden dat ze nog wél goed genoeg bevonden waren voor het OKT en een half jaar daarna kennelijk niet eens meer goed genoeg voor deelname aan het EK dat volgende maand gespeeld wordt.
Maar voor die andere vier zal het sowieso anders liggen. Van der Meer is pas 28, Leonora 29, Lampe 31, en Oduber 32. Deze spelers zitten met deze leeftijden normaliter op hun top of tegen hun top aan, en dat zal in 2023 niet ineens heel anders zijn.
De gevolgen van de beslissing zijn ook al direct zichtbaar in de Hoofdklasse. Oduber is door de mededeling aan zijn adres dusdanig geraakt dat hij niet meer de motivatie kon opbrengen zich bij Pioniers te melden voor de resterende wedstrijden in de Hoofdklasse dit jaar. In hoeverre hij die teleurstelling meeneemt en/of meeweegt naar volgend seizoen is afwachten. Maar niet alleen Pioniers heeft te maken met de gevolgen, ook Neptunus en Pirates zitten met een of meer gedesillusioneerde en gedemotiveerde spelers. En dan hebben we het nog niet eens over het stipendium dat ze met deze beslissing ook wel kunnen vergeten.
De grote vraag is dan natuurlijk WAAROM? Waarom mogen deze spelers niet meer hopen op een plek in Oranje? En als de beslissing an sich niet al te zot voor woorden is dan is de verklaring die de spelers gekregen hebben dat zeker. De motivatie bij het besluit, en nogmaals, ik hoor het via via door het totale gebrek aan communicatie vanuit de bond, deze spelers zullen niet meer geselecteerd worden omdat “ze niet passen in het beeld voor 2028”.
En bij dat jaartal gaan alle alarmbellen af. Het noemen van 2028, in plaats van “de toekomst” impliceert dat er dat jaar iets speciaals staat te gebeuren. Ik vrees dan ook met grote vreze dat hiermee het onzalige idee van een nieuwe Olympische cyclus bedoeld wordt. Onbegrijpelijk en onvergefelijk. Want hoe lang denkt de bond door te kunnen gaan op deze heilloze en destructieve weg? Hoe lang willen ze het honkbal in Nederland nog ondergeschikt houden aan een toernooi dat voor honkbal ten dode is opgeschreven.
Misschien, heel misschien wordt het honkbaltoernooi voor de Olympische Spelen in LA nog één keer gereanimeerd, maar dat wordt nog een spannende race met cricket, lacrosse en flag football, sporten die ook graag een keertje mee willen doen. Daarbij wil het IOC ook dat het aandeel van deelnemende vrouwen groter wordt, en een zwik honkbalteams helpt daar natuurlijk niet echt bij. Maar zelfs als het deze ene keer nog lukt honkbal op het programma te krijgen, daarna is het toch écht afgelopen.
Ook de afgelopen jaren heeft de bond het honkbal in Nederland ondergeschikt gemaakt aan Olympische ambities. Daarbij is misschien een paar miljoen euro binnen gehengeld van het NOC*NSF, maar dat geld was geoormerkt en mocht niet gebruikt worden voor het sterker maken van de hoofdklasse of de breedtesport. Aan het eind van deze Olympische cyclus heeft het Nederlands team gefaald, zijn er weer een paar duizend leden minder en staat iedereen met lege handen. Je hebt te maken met door het selectiebeleid gestopte en/of gefrustreerde spelers en een aantal hoofdklasse-seizoenen is vernacheld. De leden daling heeft er daarbij voor gezorgd dat steeds meer verenigingen in de problemen raken, en dat is zeker niet alleen in de Hoofdklasse.
En zelfs als je wél gelooft in het luchtkasteel van honkbal op de Olympische Spelen en dat dat ook maar iets positiefs bijdraagt aan het honkbal in Nederland, dan nog is deze uitsluiting van topspelers een enorme blunder. Want voordat de volgende generatie over zes jaar klaar is voor een nieuw OKT zullen ze eerst ervaring moeten opdoen in de hoofdklasse en moeten leren van spelers die ouder, beter en meer ervaren zijn. Topspelers als Leonora, Van der Meer, Lampe en Oduber dus. De grote vraag is nu alleen of deze spelers überhaupt nog wel door zullen gaan met spelen of net als eerder bijvoorbeeld Nick Urbanus zullen moeten of willen kiezen voor een maatschappelijke carrière.
Het is dan ook niet gek dat je je af gaat vragen wat de bond in hemelsnaam van plan is met de Hoofdklasse. Het ‘beleid’ lijkt erop gericht zoveel mogelijk spelers en clubs te frustreren. Is het de bedoeling om het hele Oranje-programma dan maar naar Curaçao te verhuizen? Daar waar de beste (veld)spelers vandaan komen en daar waar met het Nederlands team getraind kan worden als de profs uit de minors weer even terug naar huis komen? Een soort Bankrasmodel dus waarbij de spelers uit het Nederlands volleybalteam in 1985 uit de competitie gehaald werden om samen te gaan trainen in een troosteloze sporthal in Amstelveen, maar dan op een heerlijk zonnig veld op Curaçao? Overigens werd het succes door de volleyballers in 1992 en 1996 pas behaald nadat een aantal topspelers was uitgestapt en voor het grote geld in Italië had gekozen, maar dat terzijde. En o ja, detail, volleybal als Olympische sport stond en staat ook niet ter discussie.
Wie bij de bond deze onzalige beslissing tot uitsluiting heeft genomen is mij dus ook nog niet duidelijk. Onze bondscoach Meulens kent de Hoofdklasse-spelers nauwelijks en Smeets, onze Technisch Directeur is ziende blind voor de ravage die het selectiebeleid veroorzaakt. Daarbij komt dat zij in principe passanten zijn en kaders van het bestuur moeten meekrijgen. Maar belangrijker nog, na het falen in de afgelopen Olympische cyclus lijken zij mij bij uitstek juist niet de personen die verantwoordelijk moeten zijn voor de toekomst.
Bovenop het bericht van het gedwongen pensioen kwam vorige week donderdag de brief van de bond aan alle Hoofdklasseclubs waarin staat dat de KNBSB besloten heeft een door de WBSC aangeboden wildcard te accepteren voor de U23 World Cup in Mexico. Nederland heeft zich hiervoor niet gekwalificeerd en zal nu toch deelnemen aan het toernooi dat op 23 september start en op 2 oktober is afgelopen. Na een onderbreking voor het OKT worden er nu opnieuw aanpassingen gedaan aan het competitieprogramma van de Hoofdklasse, met het vriendelijke verzoek van de bond aan de clubs om de geselecteerde spelers wel gewoon beschikbaar te maken voor Oranje tijdens de voor de clubs belangrijkste weken van de competitie.
Respectloos naar de Hoofdklasse en naar de clubs, maar ga je hier als vereniging voor liggen als een jonge speler uit je selectie graag mee wil naar Mexico? De bond gokt er dus op van niet. En waarom wil de bond dan zo graag met U23 naar Mexico? Ook hierover wordt geen duidelijkheid gegeven in de brief. Er wordt geschreven dat het gaat om een “geweldige mogelijkheid die zich aandient”, maar waarom dit zo geweldig is staat er niet bij. Mijn gok: het zullen wel de punten zijn die Nederland kan verdienen voor de wereldranglijst. Een ranglijst die totaal onzinnig is, niets zegt over de kwaliteit van de competities in de betreffende landen en alleen maar telt voor de KNBSB omdat de NOC*NSF hier belang aan hecht en een hoge positie meeweegt bij het toekennen van geld. En de KNBSB is nu eenmaal verslaafd aan het giftige geld van de sportkoepel.
De grote vraag is nu alleen, wie gaat hier een eind aan maken? Wie gaat ingrijpen? De Hoofdklasse clubs lijken voorlopig nog gewoon mee te werken aan hun eigen ellende en het congres is nu al tot twee keer toe handig kalltgestelt door de stemming over o.a. de begroting niet tijdens, maar voorafgaand het congres te houden. Maar één ding is zeker: Het houdt niet op, niet vanzelf.