Amsterdam, 31 augustus 2019 – We kunnen, en moeten ook, van alles vinden over de competitieopzet dit jaar, en dat we deze fantastische wedstrijden al eind augustus hebben, maar L&D Amsterdam en Curaçao Neptunus doen er wel alles aan om het Nederlandse honkbal, of liever gezegd het honkbal in Nederland stevig op de kaart te zetten.
Want wat maken deze ploegen het spannend zeg! Na zes wedstrijden is de stand 3-3 en moet er dus morgen een zevende wedstrijd aan te pas komen om een beslissing te forceren.
Na drie wedstrijden gaven nog maar weinig mensen L&D Amsterdam enige kans op winst in de finale om het Nederlands kampioenschap. Na de eerste drie innings vandaag zullen diezelfde mensen dat ook weer gedacht hebben. En ik kan het weten, want ik hoor zelf ook bij bij die mensen.
Op de heuvel bij Neptunus was Misja Harcksen niet echt in de problemen gekomen en aan de andere kant had Rob Cordemans aanzienlijk meer moeite met de slagploeg. In de tweede inning opende Neptunus dan ook de score. Na Vier wijd op De Cuba en een velderskeus voor Daantji zorgde back-to-back hits Van der Meer en Koedijk, samen met een foutje in het rechtsveld dat Daantji het eerste punt van de wedstrijd kon scoren.
In de volgende inning bereikte Dille met vier wijd het eerste honk, en dat was meteen een dure vrije loop want de homerun van Boekhoudt over het rechtsveldhek was daarom goed voor twee punten en een tussenstand van 0-3.
In de vierde inning deed de thuisploeg wat terug. Berkenbosch opende met een honkslag en Clarijs kreeg vier wijd. Met twee man uit en het eerste en tweede honk bezet sloeg Selassa een honkslag naar het linksveld. Berkenbosch was vervolgens hard op weg naar de thuisplaat toen ie vol in de ankers moest omdat hij door de derdehonk coach Henrique werd tegengehouden. Een foutje in het linksveld en een fractie van een seconde later kon Berkenbosch alsnog doorstomen om zo de 1-3 op het scorebord te krijgen.
Harcksen stond een hele sterke wedstrijd te gooien, maar in de zesde inning moest hij een homerun van Gerard incasseren waardoor de stand 2-3 werd.
Aan de andere kant was Cordemans na vier innings vervangen door lefty Jim Ploeger en hij bleek voor Neptunus totaal onbespeelbaar. In de vijf innings die hij gooide hoefde hij geen enkele honkslag te incasseren, en met zijn optreden hield hij de Amsterdamse droom levend. De achterstand was er, maar het was zeker niet kansloos.
Na zeven twee derde inning, en vier wijd op Kalian Sams, werd Harcksen afgelost door Kelly. En die leek meteen al in de problemen te komen toen hij op Gerard op drie wijd en één slag kwam te staan, maar met een grondbal kwam hij toch zonder kleerscheuren uit de inning.
In de eerste helft van de negende inning ging Neptunus op jacht naar een extra punt. De Cuba kreeg vier wij en werd vervangen door pinch runner Burema. Die kreeg vervolgens de onmogelijke opdracht om de goede kant op te rennen op de zacht geslagen bal van Daantji naar de tweede honkman. Als de bal op de grond was gevallen had ie op twee moeten staan, en nu de bal gevangen werd door de tweede honkman had ie op het eerste honk moeten staan. Een onmogelijke keuze dus die resulteerde in een dubbelspel en het eind van de slagbeurt.
Met een voorsprong van 2-3 was Neptunus nog maar drie nullen verwijderd van winst in de Holland Series, aar er moest dus nog wel wat gebeuren. De vier wijd op Clarijs waarmee de slagbeurt begon zal niet héél hoog op het verlanglijstje van Jaarsma hebben gestaan. Selassa liet op de volgende bal weer zien dat ie niet alleen een goede honkballer is, maar ook echt ‘clutch’. In de windup van Kelly dreigde hij even met de door iedereen verwachtte stootslag, maar in plaats daarvan werd het een hard line drive honkslag door het midden.
Met het eerste en tweede honk bezet was het Roelie Henrique die de stootslag mocht gaan neerleggen, want zoveel was nu wel duidelijk. Dat deed ie dan ook meteen op de eerste pitch. De bal was kort, goed en geslaagd maar op dat moment maakte Boekhoudt een hele dure inschattingsfout. Hij riep heel hard naar Kelly, die met z’n rug naar het veld stond, dat de nul op drie gemaakt kon worden. Kelly gooide naar drie, maar Clarijs was daar al aangekomen, en in plaats van twee en drie bezet en één uit waren nu alle honken vol, zonder nullen.
Met het binnenveld dat ‘in’ speelde om het punt tegen te houden sloeg Lampe de bal op de back hand van de korte stop. De bal kon nog wel onderschept worden, maar na die uiterste poging was een nul maken onmogelijk. Clarijs had ondertussen wel het gelijkmakende punt gemaakt en de honken waren nog steeds vol.
Schoop mocht vervolgens voor L&D Amsterdam de winst binnen gaan slepen. De manier waarop maakte niet uit. Het werd een ‘walk off’ vrije loop waarop iedereen een honk doorschoof en Selassa goed was voor het winnende punt. Eindstand 4-3.
De beslissing is dus weer een wedstrijd uitgesteld. Morgen mag Curaçao Neptunus in Rotterdam voor de vierde keer proberen kampioen te worden. Met drie overwinningen op rij zal L&D Amsterdam misschien een morele voorsprong hebben, maar Neptunus is een taaie ploeg en heeft thuisvoordeel.
Voor de neutrale toeschouwer kunnen deze Holland Series in ieder geval niet meer stuk en ik hoop dan ook dat alle honkballiefhebbers van Nederland morgen in Rotterdam komen genieten van weer een topwedstrijd.
Boxscore
Boekhoudt houdt een slecht gevoel over aan de laatste inning en blijft nog even zitten.
L&D Amsterdam en het neutrale publiek waren de winnaars vandaag