Amsterdam, 20 november 2016 – Gisteren werd op het KNBSB Congres het Beleidsplan 2017+ uiteindelijk niet ter stemming gebracht. Een verstandige keuze, dit keer niet van het bestuur, maar afgedwongen door het Congres dat de bond twee extra maanden de kans geeft om tot een beter plan te komen.
Maar hoe kon het zover komen? Waarom heeft de bond niet eerder ingezien dat er zoveel weerstand zou zijn? Hebben ze het hele jaar op de tribune in Japan of op Curaçao gezeten?
Zelf schrijft de bond op knbsb.nl over het congres “Het werd een constructieve middag, waarbij de leden in grote lijnen zich konden vinden in het beleidsplan. Een gezonde discussie volgde op de inhoud van enkele thema’s, met name Hoofdklasse honkbal.“.
Het lijkt wel of ze in een parallelle wereld leven. Die grote lijnen zijn namelijk al lang vastgelegd in het Grand Slam! plan, maar daar was iedereen al voor, en dat was niet het plan dat gisteren beoordeeld moest worden.
En het feit dat de Hoofdklasse clubs zijn begonnen over de licentie-eisen voor het technisch kader, dat betekent niet dat dit een Hoofdklasse thema is, dit gaat net zo goed over trainers en coaches van breedtesport clubs.
Maar er ging natuurlijk veel meer mis. Om te beginnen had de bond met het toevoegen van de pagina over de contributieverhoging een domme fout gemaakt. Niemand had om die pagina gevraagd, en de Bondsraad, die hier over gaat, had al goedkeuring gegeven, al was dat onder voorwaarden.
Waarom die pagina er vervolgens niet uitgehaald is, nadat de fout anderhalve week geleden op deze site al was toegelicht, blijft een raadsel. Waarom de contributieverhoging daar bovenop ook nog ‘ns los op de agenda van het Bondscongres gezet is weet helemaal niemand. Vlek op vlek. Niet opgelet.
Tijdens de Bondsraad was al behoorlijk geageerd tegen het opnemen van de licentie eisen voor het kader, en voor alle clubs hadden deze eisen zware financiële gevolgen kunnen hebben. Desondanks weigerde het bestuur dit tijdens het Congres los te laten. Het Congres had daar echter andere ideeën over. Een amendement dat de licentie “eisen” in het plan moest veranderen in “streven naar” werd dan ook unaniem aangenomen. Weer niet geluisterd, weer geen idee wat de clubs belangrijk vinden, gemiste kans.
Het bestuur had zelfs niet door dat deze ‘nederlaag’ bij het amendement er bijna voor zorgde dat het plan voor veel clubs acceptabel geworden was. Als ze zelf dat scherpe randje eraf gehaald hadden, en ze de zaal niet zo unaniem tegen zich in het harnas hadden gejaagd, dan hadden ze in ieder geval een betere kans gehad. Stom, niet opgelet, erg onhandig.
Tijdens de Bondsraad vorige maand werd al gevraagd om een hoofdstuk over de topsportcompetities, dat ontbrak namelijk nog volledig in het Beleidsplan. Een hele heldere, duidelijke wens en Bart Volkerijk gaf toen al aan hieraan tegemoet te willen komen. Maar de enkele pagina die vervolgens werd toegevoegd leek helemaal nergens naar. Er stond niets in, niets meer dan in de enkele alinea uit het originele plan in ieder geval.
Met die enkele inhoudsloze pagina was ook de verhouding tussen de aandacht voor de Oranje-teams en de rest van het plan verre van hersteld. Als je vindt dat de topsportcompetities de belangrijkste wekelijkse uithangborden zijn, en dat staat toch echt op die ene pagina, dan mag daar wel meer over opgeschreven worden, of anders over de rest veel minder. Niet opgelet en niet aangevoeld waar de pijn zat.
Het excuus dat de eisen van het NOC*NSF ervoor gezorgd hebben dat het plan voor de nationale teams al zo uitgewerkt was maakte het niet veel beter. Want als er dus geld tegenover staat zijn ze wél bereid tot het maken van een compleet plan, maar als het om toestemming van de Bondsraad of het Congres gaat dan doen ze het niet?
En waarom niet het hele plan voor de licenties opnemen in het plan? Dat is ook al af en uitgedacht. Tijdens het Bondscongres moest Twins nota bene alle verengingen informeren over het bestaan van dit compleet uitgewerkte plan. Een plan dat dus ook eisen stelt voor coaches van aspiranten en junioren, van alle clubs. Duizenden euro’s per jaar, had HCAW al even voor zichzelf becijferd. Dit niet vermelden is de kunst van het weglaten zou je kunnen zeggen, maar ook behoorlijk onbetrouwbaar, terwijl het bondsbestuur juist hoog van de toren blaast over vertrouwen. Maar vertrouwen moet je verdienen.
Allemaal domme fouten, maar eigenlijk is het al veel eerder fout gegaan. En dan komen we toch weer uit bij de prioriteiten uit het Grand Slam! plan. Want hoe hard het bestuur ook elke keer roept dat het gaat om vitale verenigingen, keer op keer wordt het Nederlands team voorop gesteld. Ook met dit plan.
Want hoe kan het zijn dat een heel belangrijk onderdeel van een plan dat nog voorgelegd moet worden aan het Congres al ingediend is bij het NOC*NSF? Een onderdeel op basis waarvan geld is toegekend dat nu ook conform dat plan uitgegeven moet worden. Wat maakt het nog uit wat het Congres daarvan vindt?
En vervolgens de clubs en leden die tegen het plan zijn wegzetten als negatief, niet constructief en onverantwoordelijk. Eind 2014 gebeurde hetzelfde en dacht de bond ook even een aantal besluiten door te kunnen drukken. Tegenstanders waren negatief, hadden geen hart voor de sport en geen respect voor de mensen bij de bond. Deja vu! Net als de uitkomst trouwens 🙂
Hopelijk gaat de bond inzien dat niet de tegenstanders, de Hoofdklasse clubs, of zelfs deze site de oorzaak zijn van de negativiteit, maar dat ze daar zelf de veroorzaker van zijn. Als zij gewoon hun werk hadden gedaan, geluisterd hadden en een goed en compleet plan hadden opgeleverd dan had er niets aan de hand geweest.
In de herkansing krijgt de bond de komende twee maanden in ieder geval te maken met een beter met elkaar communicerende groep Hoofdklasse clubs, dat is al winst, maar het zou ook goed zijn als de breedtesport clubs hun steentje gaan bijdragen om zo mede te bepalen hoe de aansluiting met de topsport vormgegeven gaat worden.
Last-but-not-least is het natuurlijk niet ‘wij tegen de bond’. Iedereen, ook het bondsbestuur, wil meer en beter voor honkbal in Nederland. Maar als het bondsbestuur niet gaat luisteren naar de clubs dan zaaien ze wantrouwen en zullen ze afgekeurde plannen blijven oogsten.